Η κατανόηση των μηχανισμών διάβρωσηςΦλάνγκες από ανοξείδωτο χάλυβα
Τα ανοξείδωτα χάλυβα είναι ευρέως αναγνωρισμένα για την υψηλή αντοχή τους στη διάβρωση, καθιστώντας τα κατάλληλα για διάφορα περιβάλλοντα.το βαθμό αντοχής στη διάβρωση ποικίλλει μεταξύ των κλάσεων ανάλογα με τα συστατικά στοιχεία τουςΗ μεταβλητότητα αυτή απαιτεί την προσεκτική επιλογή της κατάλληλης ποιότητας ανοξείδωτου χάλυβα, προσαρμοσμένης σε συγκεκριμένες εφαρμογές.Η σχολαστική λεπτομέρεια και η δεξιοτεχνία διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο για την ελαχιστοποίηση του κινδύνου χρωμάτων και διάβρωσης.
Διαβρωτική διάβρωση:Η διάβρωση σε ορυχεία είναι μια τοπική μορφή διάβρωσης που εμφανίζεται κυρίως σε περιβάλλοντα που περιέχουν χλωρίδια.μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη δομική ακεραιότηταΣτις εφαρμογές όπως οι αγωγοί, οι αγωγοί και οι δοχεία, η διάβρωση των ορυκτών είναι ιδιαίτερα κρίσιμη.Η επιλογή ανοξείδωτων χάλυβων με περιεκτικότητα σε μολυβδένιο μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο διάβρωσης από λάκκους.
Διαβρωτική διάσπαση:Η διάσπαση διαβρώσεων συμβαίνει σε στάσιμα υγρά όπου η παροχή οξυγόνου περιορίζεται σοβαρά, όπως σε στενά κενά γύρω από καρφιά, βίδες και συγκόλληση.Η σοβαρότητα της διάβρωσης εξαρτάται από το βάθος και τη στενότητα της ρωγμήςΗ συσσώρευση χλωριδίων και επιφανειακών αποθεμάτων επιδεινώνει τη διάβρωση των ρωγμών.
Βιμεταλική (Γκαλβανική) διάβρωση: Η βιμεταλική διάβρωση συμβαίνει όταν δύο διαφορετικά μέταλλα βρίσκονται σε επαφή παρουσία ενός ηλεκτρολύτη.το λιγότερο ευγενές μέταλλο (άνωτο) διαβρώνει γρηγορότερα από ό, τι αν ήταν απομονωμένοΟ ρυθμός διάβρωσης εξαρτάται συνήθως από την αναλογία επιφάνειας μεταξύ των μετάλλων, το οποίο είναι ένα κοινό ζήτημα στις αρθρώσεις και τους συνδέσμους.Η επιλογή συμβατών μετάλλων ή η εφαρμογή τεχνικών απομόνωσης μπορούν αποτελεσματικά να μετριάσουν αυτό το είδος διάβρωσης.
Ηλεκτροχημική διάβρωση:Η σκόνη που περιέχει μεταλλικά στοιχεία ή ξένα μεταλλικά σωματίδια μπορεί να συσσωρευτεί στην επιφάνεια των φλάντζων από ανοξείδωτο χάλυβα.Η συμπύκνωση νερού μεταξύ αυτών των σωματιδίων και της επιφάνειας από ανοξείδωτο χάλυβα μπορεί να δημιουργήσει μικροκύτταραΑυτό προκαλεί ηλεκτροχημικές αντιδράσεις που διαταράσσουν την προστατευτική ταινία οξειδίου, προκαλώντας τοπική διάβρωση.
Οργανική διάβρωση από οξέα:Οργανικές ουσίες όπως χυμοί από φρούτα, λαχανικά, σούπες ή άλλα οργανικά υγρά μπορούν να προσκολληθούν σε φλάντζες από ανοξείδωτο χάλυβα.οι οργανικές ουσίες αυτές μπορούν να μεταβολιστούν σε οργανικά οξέαΜε την πάροδο του χρόνου, αυτά τα οξέα μπορούν να επιτεθούν στην επιφάνεια του μετάλλου, θέτοντας σε κίνδυνο την αντοχή του στη διάβρωση.
Χημική διάβρωση:Η έκθεση σε οξέα, αλκαλικά ή άλατα (π.χ. από ψεκασμούς αλκαλικού νερού, ασβεστόλιθου που χρησιμοποιείται στην κατασκευή) μπορεί να οδηγήσει σε τοπική διάβρωση στις φλάντζες από ανοξείδωτο χάλυβα.Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να αντιδράσουν με την μεταλλική επιφάνεια, διαλύοντας το προστατευτικό στρώμα οξειδίου και ξεκινώντας διαδικασίες διάβρωσης.
Όταν οι αυστενιτικοί ανοξείδωτοι χάλυβες θερμαίνονται για παρατεταμένες περιόδους μεταξύ 450-850 °C, ο άνθρακας μέσα στον χάλυβα διαχέεται στα όρια των κόκκων και σχηματίζει καρβίδια πλούσια σε χρώμιο.Αυτή η διαδικασία εξαντλεί το χρώμιο από το στερεό διάλυμαΟι χάλυβες σε αυτή την κατάσταση αναφέρονται ως "ευαισθητοποιημένες".Τα όρια των κόκκων γίνονται τότε ευάλωτα σε προτιμησιακή επίθεση κατά την έκθεση σε διαβρωτικό περιβάλλονΑυτό το φαινόμενο είναι γνωστό ως αποσύνθεση συγκόλλησης όταν συμβαίνει στην θερμική ζώνη μιας συγκολλημένης σύνδεσης.
Οι ποιότητες ανοξείδωτου χάλυβα με χαμηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα (~ 0,03%) δεν υποβάλλονται σε ευαισθητοποίηση, ακόμη και για πλάκες πάχους έως 20 mm συγκολλημένες με διαδικασίες τόξου, οι οποίες περιλαμβάνουν ταχεία θέρμανση και ψύξη.ΕπιπλέονΟι σύγχρονες τεχνικές παραγωγής χάλυβα συνήθως επιτυγχάνουν περιεκτικότητα σε άνθρακα 0,05% ή λιγότερο σε τυποποιημένες ποιότητες όπως 304 και 316, καθιστώντας αυτές τις ποιότητες ανθεκτικές στην αποσύνθεση της συγκόλλησης όταν συγκολλούνται χρησιμοποιώντας διαδικασίες τόξου.